ZAJĘCIA Z BIBLIOTERAPII JAKO  KOLEJNE DZIAŁANIA ROZWOJU CZYTELNICTWA

  Termin biblioterapia wywodzi się od greckich słów „biblion"  czyli książka oraz „therapeo" co znaczy leczyć. Lecznicza moc słowa znana była od czasów najdawniejszych. O terapeutycznej funkcji tekstu wiedziano już w czasach starożytnych.

Jako pierwszy terminu „biblioterapia" użył w 1916 r. Samuel McChord Crothers na łamach amerykańskiego czasopisma „Atlantic Monthly", a cztery lata później hasło to znalazło się w Oxford English Dictionary. Amerykańskie Stowarzyszenie Bibliotekarzy przyjęło oficjalną definicję biblioterapii  w 1966 roku. Brzmiała ona : „jest to użycie wyselekcjonowanych materiałów czytelniczych jako pomocy terapeutycznej w medycynie, psychiatrii, psychologii i pedagogice, a także poradnictwo w rozwiązywaniu problemów osobistych poprzez ukierunkowane czytanie"

   Formy pracy z tekstem :

1. czytanie lub słuchanie tekstu,
2. zapoznanie z treścią tekstu,
3. streszczenie poszczególnych wątków,
4. analiza i interpretacja tekstu literackiego,
5. omówienie problemowe tekstu,
6. cytowanie ze zrozumieniem,
7. wyodrębnienie postaci, ich zachowania oraz wyrażenie stosunku do bohaterów utworów,
8. sąd nad bohaterami,
9. wypowiadanie się na temat ilustracji w książkach, ustalenie związku tekstu z ilustracjami,
10. opowiadanie treści czytanych tekstów oraz układanie opowiadań twórczych dotyczących dalszych losów bohaterów,
11. ilustrowanie treści czytanego tekstu wytworami plastycznymi,
12. czytanie z podziałem na role,
13. recytacje (zwłaszcza poezji)
14. inscenizowanie tekst,
15. pisanie listów do głównego bohatera lub innych postaci

  Na  zajęciach biblioterapeutycznych: czytamy, słuchamy, bawimy się, opowiadamy, rysujemy, malujemy, wyklejamy, lepimy, uczymy się jak być silnym, nie bać się ciemności, jak pokonać nieśmiałość, lęk przed wizytą u dentysty, jak odnaleźć swoje mocne strony, poznać prawdziwych przyjaciół, akceptować innych. 

 

"Zaczarowana różą"

 Bajka dla dzieci, których mamy są zmęczone, przepracowane i nie poświęcają swoim pociechom więcej  czasu. Dziecko słuchając bajki odnoszącej się do jego sytuacji, rozumie, odczuwa, że ten problem dotyczy też innych dzieci, akceptuje go i wówczas następuje katharsis - negatywne emocje przestają "dokuczać", zostają odrzucone. Uczniowie na zajęciach wykonywali masę solną. Sam proces tworzenia jest bardzo absorbujący, trzeba odpowiednio wyrobić masę, zwrócić uwagę na konsystencję, gładkość i wykonać projekt. Można posługiwać się przy tym narzędziami typu wałek do ciasta, nożyk, patyczki do szaszłyków, grzebień, nożyczki, maszynka do makaronu itp. Ciekawe efekty daje barwienie ciasta kakao, kawą, herbatą, ziołami lub po prostu farbami wodnymi. Uczniowie uwielbiają lepienie z masy solnej, sprawia im to wiele radości a efekty ogromną satysfakcję.  Na następnych zajęciach będziemy malować  róże, które  wykonali na zajęciach.

                                                                                                                                  E.R

 
 
 
  

Smutny pajacyk - pokonujemy nieśmiałość