ŚWIETLICZAKI Z SP 4 ZALICZYŁY X OBSZAR MEGAMISJI!!!!!!

Zadanie 1.

„Upublicznić czy uwiecznić, co zrobić z wizerunkiem Psotnika?"

Konkursy to nasza specjalność! Pomysł międzyszkolnego konkursu filmowego tak spodobał się naszym świetliczakom, że chyba trzeba będzie pomyśleć nad rzeczywistą realizacją takowej idei. Dzieciaki podzieliły się na grupy, w ramach których najlepiej i najefektywniej pracują. Każda otrzymała regulamin konkursu, który następnie wspólnie przeczytaliśmy. Grupy filmowe podzieliły się rolami, pstryknęły sobie mega fotki i przystąpiły do pracy! Pomysł na film? Niełatwa sprawa, za to jaka ekscytująca! Świetliczaki przygotowywały plakaty reklamujące swoje filmy. Teraz zdobią one naszą mega misyjną tablicę! Prezentacje koncepcji dzieciaków zadziwiłyby niejednego słynnego twórcę filmów fantasy, a nawet kryminalnych! Wyprzedziły one nieco kolejne zaplanowane zadanie, które przewidywało sporządzenie scenariuszy filmów. Spontaniczne wypowiedzi dzieci były wprost genialne! Oj gdyby nakręcić te twory, byłoby ciekawie. Dodatkowo poruszyliśmy jeszcze kwestie upubliczniania wizerunku konkretnej osoby. Uczniowie, jak przy wielu już wyzwaniach, tak i dzisiaj pamiętali, że wszelkie poważne decyzje w ich imieniu podejmują rodzice. Uwaga! Klaps! Koniec sceny pierwszej dziesiątego obszaru!

Zadanie 2.

„Julka,  Kuba i Psotnikowa papka"

Co to będzie, gdy Psotnika już z nami nie będzie? Dziś nasze dzieciaki próbowały odpowiedzieć sobie na to samo pytanie, co Julka i Kuba. Szukanie rozwiązania odbyło się w łatwy i przyjemny sposób, przez zabawę. W zakątkach naszej świetlicy rozmieszczone było kartki z wykropkowanymi literami. Grupy świetliczaków najpierw odkryły litery, a później wspólnymi siłami tworzyły hasło. AP…, KALI… JAC… APLIKACJA! Wreszcie wykrzyczały chórem. Tak jest- to właśnie klucz do dzisiejszego tematu. Następnie powiedzieliśmy sobie, czym jest aplikacja, co trzeba zrobić, by z niej korzystać, czy wszystkie aplikacje są bezpieczne oraz jakie rodzaje aplikacji znamy- tych dobrych i tych stwarzających sieciowe zagrożenie. Potem nadszedł czas na chwilkę relaksu przy bajce, ale nie byle jakiej! Świetliczaki oglądały bohaterów bajki „Sieciaki", z której pozyskali kilka naprawdę cennych wskazówek. Po rozmowie na temat oglądanych treści, w ruch „poszły" nasze mega tablety. Uczniowie poszukiwali na nich konkretnych aplikacji oraz tych, które chcieli pokazać koleżankom i kolegom. Na koniec rozszyfrowaliśmy mega quiz, który po raz kolejny udowodnił, że w sieci konieczna jest pomoc dorosłych, drogie dzieci. A żeby nie narobić długów, a żeby być bezpiecznym, a żeby móc bawić się i korzystać z zasobów internetowych, a żeby…. Inne przykłady dopowiedzcie sami! Buziaki- pozdrawiamy!

Zadanie3.

„Chmurne archiwum"

Kochani, a co to jest chmura? No, no… taka… para wodna i gazy lecąca po niebie! Sunąca! W sumie macie i rację, ale jest jeszcze inny rodzaj chmury… I znowu odezwał się nasz młody znawca informatyki- to taki wirtualny dysk, w którym zapisujemy różnorodne pliki jak filmy, zdjęcia, muzyka! Rewelacja! Brawo Ty! Julka i Kuba zdradzili nam tajemnicę, że Psotnik zamieszka w chmurze, dlatego też byśmy chcieli takową posiadać! Połączyliśmy naszą świetlicową chmurę z serwerem, tak żeby zobrazować cały proces świetliczakom. Następnie podzieliliśmy cechy chmury na te pozytywne i negatywne- plusy i minusy! Dzieciaki naradzały się skrzętnie, aż w końcu doszły do słusznych wniosków! Tyle teorii, choć miłej i zabawnej przydałaby się praktyka… Zabraliśmy się do tworzenia własnej, świetlicowej, wirtualnej chmury! Przejrzeliśmy wszystkie załączone na Dysku Google pliki i importowaliśmy je do…. Oczywiście chmury. Rzecz nie taka prosta, ale świetliczaki zaciekawione pokazanymi możliwościami, zadeklarowały chęć korzystania z wirtualnego dysku w domu. Tak więc wszystkim czytającym, życzymy dziś tylko wirtualnych chmur, bez żadnej chmurki za oknem!

Zadanie 4.

„Psotnik cyfrowym detektywem!"

Tam dam, ta dam, ta dam… Grupa świetlicowych detektywów rusza do akcji! Psotnik- detektyw naszym idolem! Dzisiejsze zabawy rozpoczęliśmy od wypełniania kart pracy, w których konkretni bohaterowie udzielali nam wywiadu, a my musieliśmy odgadnąć, czy podają się za kogoś innego, czy mówią o sobie. Detektywistyczna zabawa nasunęła nam pewien temat do dyskusji… Czy istnieje różnica między podszywaniem się pod kogoś innego, a pozostawaniem anonimowym? Ależ oczywiście! Następnie podaliśmy sobie sytuacje, w których powinniśmy podawać swoje dane, a w których bez względu na wszystko utrzymać je w tajemnicy. Potem podzieliliśmy się na grupy, po to by znowu odegrać role, niczym aktorzy! O i wtedy zaczęło się dziać… Jak detektywi to pełną parą! „A jeśli ktoś podszywa się pod policjanta?! Co wtedy…"- dzieciaki do serca wzięły sobie wszelkie rady dotyczące ostrożności. Ustaliliśmy, że nie można popadać ze skrajności w skrajność i tworzyć teorii spiskowych... Powołujemy się na zdrowy rozsądek i intuicję. Na koniec zajęć stworzyliśmy własną listę sytuacji, w których należy pozostać anonimowym i taką, w których musimy ujawnić swoje dane. Dzieci dodatkowo dorysowały symbole, znaki kojarzące im się z anonimowością. Czy teraz możemy bądź powinniśmy okazać się swoją nazwą? Oczywiście, że… TAK! Pozdrawiają ŚWIETLICZAKI!

                                                           Wychowawczynie

                                                 Bożena Szarek i Natalia Halikowska

   E.R